Nemorino comprou un elixir a un charlatán pensando que con el conquistaría o corazón de Adina. Sen embargo, parece non causar efecto e a moza anuncia o seu compromiso con outro pretendente. Desesperado e sen cartos suficientes para outra dose de elixir, decide enrolarse na mariña.
Unha furtiva bágoa
nos seus ollos brotou.
A aquelas alegres mozas,
ela, envexar pareceu.
Que máis buscando vou?
Que máis buscando vou?
Ámame, si, ámame, véxoo, véxoo.
Un só instante os latexos do seu fermoso corazón sentir!
Os meus suspiros confundir case co seu suspirar!
Os latexos, os latexos sentir.
Confundir os meus cos seus supiros.
Ceos... si podo morrer...
Máis eu non pido, non pido...
Si podo morrer...
Si podo morrer de amor!
Unha furtiva bágoa
nos seus ollos brotou.
A aquelas alegres mozas,
ela, envexar pareceu.
Que máis buscando vou?
Que máis buscando vou?
Ámame, si, ámame, véxoo, véxoo.
Un só instante os latexos do seu fermoso corazón sentir!
Os meus suspiros confundir case co seu suspirar!
Os latexos, os latexos sentir.
Confundir os meus cos seus supiros.
Ceos... si podo morrer...
Máis eu non pido, non pido...
Si podo morrer...
Si podo morrer de amor!
No hay comentarios:
Publicar un comentario